เอฬกโลมสมุฏฺฐานญฺหิ เอกนฺตโต กายกมฺมํ โหติ, ตสฺมา อุทฺธฏํ อคฺคเหตฺวา อาทิสทฺเทน สงฺคหิตเมว อิธ คเหตพฺพนฺติฯ เอตํ เอฬกโลมสมุฏฺฐานตฺตาติ เอตฺถ การณวจเน สุตฺตานุโลมมหาปเทสโตติ เอตฺถ ปน อุทฺธฏํ คเหตพฺพํ, เอวํ ยถาลาภวเสน ตํ ลิขิตนฺติ เวทิตพฺพํฯ ‘‘อาหจฺจภาสิตสิกฺขาปทวเสน เอฬกโลมสมุฏฺฐาน’’นฺติ วุตฺตนฺติ อุปติสฺสตฺเถโร ฯ ‘‘เอฬกโลมสมุฏฺฐานญฺเจ อิทํ สิกฺขาปทํ, อาณาปโก มุจฺเจยฺย, น จ มุจฺจตี’’ติ วุตฺตํฯ ตํ ‘‘กสฺมา’’ติ วุตฺเต ‘‘สพฺพอฏฺฐกถาสุ วุตฺต’’นฺติ อฏฺฐกถาจริโย อาหาติ ธมฺมสิริตฺเถโรฯ

[837] อาราเม ฐตฺวาติ น เกวลํ ฐตฺวา, ตโต คนฺตฺวา ปน สพฺพิริยาปเถหิปิ ลภติฯ ‘‘อาราเม ฐิตาติ ปน อารามปริยาปนฺนาติ อตฺโถ, อิตรถา นิสินฺนาปิ น ลเภยฺยา’’ติ ลิขิตํ, ตํ สุลิขิตเมวฯ

ทสมสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

ลสุณวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

2. อนฺธการวคฺควณฺณนา